Bu aralar sorguladığım en zor olaylardan bir tanesi ise türümüzün mü yoksa toplumumuzun mu bir üyesi olmak daha saçma.
Aslında döngü şeklinde yine Albert Camus'un söylediğine geliyoruz galiba hayat zaten saçma diyor ya kendisi.Bir parça da olsa gerçek, bu saçmalıktan ibaret.Dönemsel olarak gerçeklere baktığımızda dönemlerini aydınlatmaktadır.Ancak diğer bir dönemde ise önceki dönemin gerçeklerinden belki beslenebilir bu gerçekler ancak aynısı kesinlikle değildir.
Hayatımızın dünü emperyalizm idi bugünü ise kapitalizm.Durmadan dönüp kapitalizmi suçlayacak değilim elbette.Çünkü onu ortaya koyan da yine bizim türümüz.Ancak farkında olmadan çok gereksiz yere coşturan ve egolarını tatmin eden ise toplumumuz.Bu hata insanları daha da nefret içinde bulundukları bir ortama sürüklüyor.
Toplumumuzun saçmaladığı noktalarda ve bunu anlatan insanların olduğu noktalarda elbette bir küçük zihniyetteki sözde milliyetçi birey sen de çok biliyorsun diyebilir.Ancak sorguladığımız kadar yaşadığımız şu hayatta kullandığımız her teknoloji sorgulayan bir insanın eseri.
Galiba insan keşfetmek için riske giren bir tür.Ancak neyi ne kadar keşfetmek istediğine bağlı.Toplumumuzun duygularını başka yerlere entegre etmeye çalışan bir kapital düzenin içerisinde ilerlemeye çalışan diğer bir kesimin olması da elbette önemlidir.Dikkatimizin nerede olduğuna dikkat etmek gerekli.
Bakmak ve görmek arasındaki farka kadar gider aslında bu muhabbet bunun nedeni ise hala da toplumda bakmak ile görmek arasındaki sorgulamak ile sorgulamamak arasındaki anlam ifadesini anlayamadığımız için.
Yemek pişti galiba afiyet olsun
Bol kapitalist ancak bilinçli günler.Kapitalizm türümüzün bir sistemi ancak bilinçli olmak ise toplumumuzun başarabileceği bir adımdır.
Salih Yücel GÜR