tahtalara vurarak anlatmaya çalıştık yüreklerimizi
yıktığımız yüreklerimiz arasındaki köprüler idi.
savaşın sessiz gelen rüzgarları arasında
kalemler ile silahlar arasında kalan ruhlardık sadece...
onlar keyfi çıkarları için kaçarken
biz yaşadığımız topraklar için ölüyorduk sessizce
dün de bugün de...
onlar yeni yurtlar edinirken
bizim sakallarımızdan akan kan damlaları vardı belki
biz bitiyorduk ölüyorduk belki
ancak onursuzca değil
toprak bile kabul etmezdi böylesini
vurarken txalapartanın her ritiminde
biz onurlu birer yaşam ve ölüm diledik sadece...
salihyücelgür
